niedziela, 27 stycznia 2013

Quiet book dla Michałka


 Uszyłam kolejną quiet book. Ponieważ szycie książeczek jest bardzo praco i czaso chłonne, dlatego właściwie szyję je tylko na zamówienie. Tym razem uszyłam ją dla Michałka. Książeczka miała odpowiadać potrzebom dziecka, więc nie szyłam bardziej skomplikowanych elementów. Stwierdziłam też, że wszystko w niej musi być większe.

Michaś lubi krowy, więc na pierwszej stronie ona:

Druga strona to meduza. Tasiemki można ślinić i ciągnąć do woli. Rybi ogon zrobiłam z cekinów, więc pięknie się mieni, dodatkowo ma ciekawą fakturę.
Kolejna strona to drzewko, na którym siedzi ptaszek i jabłuszko z którego wychodzi robaczek na tasiemce. Dopiero teraz zauważyłam, że na materiale jest nadrukowany but i wygląda jakby ktoś miał kopnąć robaczka :)

 Mini miasteczko z jedną uliczką i jednym samochodem w garażu. Autko też na tasiemce, żeby gdzieś nie przepadło.
 Tutaj pająk z nogami z drucików kreatywnych.
 Ta strona jest typowo sensoryczna. Kanwa jest szorstka, doniczka z pluszowego materiału milusia, a kwiatek z organzy  lekko sztywny i przestrzenny. Zasłonkę można przesuwać w lewo, w prawo, znowu w lewo i tak w kółko.

 Tutaj czas na deserek. Ciastko na talerzyk mocuje się za pomocą rzepa, a herbatka przyszyta. Można wyciągać i wkładać do filiżanki.
 Tutaj miała być przeplatanka, ale zdecydowałam, że nie będę przecinać materiału. Jak Michaś podrośnie, to mama sama poprzecina.
 Ostatnia strona przedstawia znowu rybki, tym razem w wodzie z granulatu.








sobota, 19 stycznia 2013

Rozwiązanie zadania i komplet soutache

Niestety; nikt nie odpowiedział poprawnie na moje pytanie. Zdjęcia prozaicznie - były robione na klapie od kibelka! Ponieważ uczestniczyły w tej zabawie tylko 3 osoby, proszę Was dziewczyny adresy na maila. Wyślę Wam drobne nagrody pocieszenia. Tylko musicie uzbroić się w cierpliwość, bo najpierw muszę skończyć zamówioną quiet book.

A poniżej komplet z soutachu. Sznurków nakupiłam całą torebkę, a zrobiłam właściwie tylko to i kilka zawieszek, które dałam mamie. Szkoda, że mam tak mało czasu na wszystko, bo taka wdzięczna ta biżuteria.